با پسری که خدمت سربازی نرفته ازدواج کنم یا خیر؟

مشکلات یک ماموریت 2 ساله برخی از خانواده ها به پسرهایی كه سربازی نرفته اند،‌ دختر نمی دهند. برخی دیگر به پسرهای سرباز هم دختر نمی دهند. برخی از خانواده ها نیز برای پسر سرباز نرفته شان خواستگاری نمی روند و بعضی دیگر هم برای پسر سربازشان زن نمی گیرند. خب در این شرایط، سوال مهم این است كه آیا واقعاً نباید با پسری كه سربازی نرفته ازدواج كرد یا نه؟ اگر خواستگاری دارید كه سربازی نرفته است و نمی دانید كه چه پاسخی باید به او بدهید به این قسمت خوب توجه کنید. عموماپسرها به چند دلیل سربازی نمی روند: برخی از سربازی فرار می كنند. عده ای دلیلی نمی‌بینند كه سربازی بروند و عده ای به دلیل اشتغال به تحصیل هنوز فرصت رفتن به سربازی نداشته اند. با چه کسی ازدواج کنیم؟ گروه اول ،‌گروه خطرناكی است و باید ازازدواج با آنها اجتناب کنید. این افراد حاضر نیستند كه خود را به سختی بیندازند و معمولاً از پذیرش هرگونه مسئولیتی سرباز می زنند و به قول معروف بی كار و بی عارند. باید توجه داشت كه هرگز نمی توان به افراد این گروه اعتماد و تكیه كرد. آنها ترجیح می دهند یک شبه ره صد ساله را بروند و معمولا می گویند: « چرا باید سربازی بروم وقتی می توانم این زمان را کار کنم و دو سال جلوتر باشم؟ » این استدلال اگر چه منطقی به نظر می رسد اما در واقع نشان می دهد که پسر نمی خواهدبا واقعیت های موجود کنار بیاید و به دنبال فرار از وظایف خود است. گروه دوم ،‌ كسانی اند كه به دلیل شرایط كاری و خانوادگی دلیلی برای سربازی رفتن نمی بینند. بیشترین افراد این گروه را كسانی تشكیل می دهند كه به كارهای آزاد اشتغال دارند. ازدواج با افرادی كه حاضر نیستند هرگز به سربازی بروند مشكلات زیادی در زندگی فردی و زناشویی ایجاد می كند زیرا جامعه و قانون ما برای آنها محدودیت هایی ایجاد نموده است. طبق قوانین كشور ما استخدام و به كارگیری فردی كه سربازی نرفته به خصوص در ادارات دولتی و نیمه دولتی ممنوع است. نقل و انتقال هرگونه سند رسمی برای این افراد غیر ممكن است. مثلاً این افراد حق خرید و فروش خانه، مغازه و ... به نام خود را ندارند. حق خروج از كشور و رفتن به سفرهای برون كشوری از این افراد سلب شدهاست. در واقع به این افراد پاسپورت داده نمی شود. و اما گروه سوم ، كسانی هستند كه به دلیل ادامه تحصیل و پیشرفت علمی به صورت موقت رفتن به سربازی را به عقب انداخته اند كه كاملاً منطقی و درست است. بر این اساس افراد با فرض طی سریع مدارج علمی در 23 سالگی از مقطع کارشناسی و در 25 سالگی از مقطع کارشناسی ارشد فارغ التحصیلمی شوند. اگر این افراد بخواهند پس از اتمام تحصیلاتشان تازه دوران خدمت سربازی را طی نمایند و بعد به فكر ازدواج بیفتند یعنی تقریباً باید در سن 27 الی 28 سالگی ازدواج نمایند. در حالی كه ازدواج نه منافاتی با ادامه تحصیل و پیشرفت علمی فرد دارد و نه با سربازی رفتن در تضاد است. البته زندگی متاهلی و سربازی رفتن سختی هایخاص خود چون كم درآمدی،‌ سختی كار، دوری و ... را برای زن و مرد به همراه می‌آورد ولی شیرینی های زندگی مشترك آن قدر زیاد هست كه بتوان به خاطر رسیدن به آن برخی از تلخ‌كامی ها را تحمل كرد. پس اینكه عده ای سربازی نرفتن پسر رادلیل محكمی برای رد خواستگاری پسر معرفی می كنند، در حالی‌كه پسر به دلیل اشتغال به كار، حرفه یا تحصیل و بالاجبار رفتن به سربازی اش را به تعویق انداخته است اشتباهی بزرگ است.