نظریه پزشکان در مورد سوراخ کردن گوش

مهتاب ربانی اناری اظهار داشت: برای سوراخ کردن گوش محدوده سنی خاصی وجود ندارد و امروزه با وجود دستگاه‌های خاصی که برای سوراخ کردن گوش موجود است، استفاده از روش سنتی مرسوم نیست.این متخصص گوش، حلق و بینی گفت: به هر حال رعایت بهداشت و ضد عفونی کردن محل سوراخ کردن گوش از مهمترین اقدامات بعد از این کار است.

استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: عموما در محل سوراخ کردن گوش - بعد از استفاده از زیورآلات - ترشحات خشک دیده می‌شود که به دلیل حساسیت به فلزات، به خصوص آلیاژ‌های نیکل به وجود می‌آید. وی افزود: البته ممکن است آلرژی به طلا و نقره هم در برخی افراد وجود داشته باشد.

متخصص گوش، حلق و بینی تصریح کرد: با سوراخ کردن گوش زخم کوچکی در ناحیه به وجود می‌آید که استفاده از پماد‌هایی مثل تتراسایکلین در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اولیه به مدت حداقل ۳ بار در روز می‌تواند کمک‌کننده باشد.
ربانی اناری ادامه داد: اگر بعد از ۲۴ ساعت میزان درد افزایش پیدا کرد یا در محل سوراخ شدن، قرمزی و تورم به وجود آمد مراجعه به پزشک الزامی است چرا که نیاز به آنتی‌بیوتیک خوراکی احساس می‌شود.استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: بعد از سوراخ کردن گوش بهتر است در ۲۴ ساعت اولیه، آب به موضع نرسد.

این متخصص به افراد پیشنهاد کرد: از گوشواره‌های خیلی سنگین استفاده نکنند چرا که این امر باعث می‌شود نرمه گوش کشیده شود و سوراخ تعبیه شده بزرگ شود و مشکل زیبایی به وجود آید.این استاد دانشگاه ادامه داد: قسمت‌های غضروفی گوش نباید دستکاری و سوراخ شوند چون گاهی اوقات به عفونت‌های غضروفی منجر می‌شوند که در موارد پیشرفته کار به جراحی و تخلیه عفونت می‌انجامد.